Güzel bir gün: görmek için...

Manzaralı bir evim olsun istiyorum. Camdan baktığımda, balkona çıktığımda karşıdaki binaya bakmadığım, gökyüzünü, gökyüzünün sabah ve akşam değişen renklerini görebildiğim, bulutların hareketini izleyebileceğim bir ev. Balkonunda oturup huzurla kahve içebileceğim, kitap okuyabileceğim ya da boş boş sadece gökyüzüne bakabileceğim bir ev. 

Şu an evimin tek manzaralı köşesindeyim. Bu köşeye bir berjer yanına kahve sehpası yerleştirdim. Salon camının kenarından  6 katlı olan binamızın boyu kadar olan devasa bir ağacın çeyreğini görebiliyorum. Sadece tek bir ağaç bile o kadar değiştiriyor ki her şeyi. Nasıl da güzelleştiriyor. Burada oturup onun dallarının, yapraklarının rüzgardaki salınışını izliyorum. Yapraklarında sarı renkler belirmeye başladı artık. Rüzgarla tek tük dökülüyorlar. Rüzgarlı havada yapraklarından çıkan sese de bayılıyorum. Hışır hışır, huzur verici. 

Biraz gökyüzü, biraz yeşil alan görebildiğim bir ev. Bazen o kadar sıkışmış hissediyorum ki. Neden böylesine üst üste yaşamak zorundayız. Neden bu kadar yığılmak zorundayız belli alanlarda. 

Evimi değiştirmeyi düşünüyorum artık. Evet, rahatça balkonunu kullanabileceğim, mümkünse önü açık, ferah, manzaralı bir çatı katı istiyorum. Üst katımda biri oturmasın mümkünse. Çünkü gerçekten hayattan soğutuyor üst katımda oturanlar, çok sıkıldım. 

Bugün film gibi bir başlangıç yaptım güne. Sabah kalktım ve parka yürüyüşe gittim. Parkur epey kalabalıktı. Hava; koşu, yürüyüş, spor için çok müsait artık. Parkın her yerinde kediler var ama özellikle bir alanında beslendikleri, bakıldıkları bir alan var. Burada bir sürü kedi yavrusu yürüyüş parkurunun güneş gören bir kısmında yatmış, kendilerinden geçmiş bir halde güneşleniyorlardı. İnsanlar da etraflarından dolaşıyorlar. Her geçenin yüzünde kocaman bir gülümseme. Benim gibi bazıları kayıtsız kalamıyorlar, bir iki mıncırıp yürümeye devam ediyorlar. Haftanın birkaç günü spor etkinliği oluyor parkta. Katılım epey yüksekti. 50 kadar kadın hoca eşliğinde aerobik yapıyorlardı. Parkın başka bir yerinde genç bir kız ve erkek gördüm, dans çalışıyorlardı. O kadar güzel görünüyorlardı ki, yanlarından geçtim ve "çok güzel görünüyorsunuz" dedim. Teşekkür ettiler gülümseyerek. Böyle anları bulmayı, görmeyi, yaşamayı seviyorum.